ดอกน้ำตามาจากไหนก็ไม่รู้
ฉาบพื้นปูประทับกับหน้าหวาน
ความเศร้าเอ่อล้นท่วมเกินประมาณ
ค่าของธารน้ำใจแห้งไปแล้ว
ไม่มีใครเข้าใจอยู่ใกล้เคียง
มีแต่เสียงหวาดกลัวในหัวแว่ว
คงต้องปิดประเด็นไม่เป็นแนว
เพราะยืนแกร่วข้างกายนี้...ไม่มีใคร...
ขอเพียงแค่มือหนึ่งซึ่งอบอุ่น
โอบละมุนด้วยรักมิผลักไส
ยิ้มให้กันมั่นหวังกำลังใจ
มีมอบให้ไม่แปรเปลี่ยนเวียนลับ
คนละเรื่องแต่เศร้าเหมือนกันนะคะคุณนามไร้...
ฉาบพื้นปูประทับกับหน้าหวาน
ความเศร้าเอ่อล้นท่วมเกินประมาณ
ค่าของธารน้ำใจแห้งไปแล้ว
ไม่มีใครเข้าใจอยู่ใกล้เคียง
มีแต่เสียงหวาดกลัวในหัวแว่ว
คงต้องปิดประเด็นไม่เป็นแนว
เพราะยืนแกร่วข้างกายนี้...ไม่มีใคร...
ขอเพียงแค่มือหนึ่งซึ่งอบอุ่น
โอบละมุนด้วยรักมิผลักไส
ยิ้มให้กันมั่นหวังกำลังใจ
มีมอบให้ไม่แปรเปลี่ยนเวียนลับ
คนละเรื่องแต่เศร้าเหมือนกันนะคะคุณนามไร้...
cr.picture from internet
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
