๐เมื่อหมางเมินไม่มีฤดีด้วย
น้องก็ช่วยเฉดฉ่าช่องสาไถย
เบื่อก็บอกหลอกเลศทุเรศไป
ปราศเปรมใจจดจ่อพนอเพราะ?
๐รสสวาทเลิศวิไลเมื่อไกลโพ้น
กลับกระโจนจ้วงจวนทรวงรวนเดาะ
กลับกลายเป็นเข่นขยายเข้าร้ายเราะ
และก็เซาะซึมซ้ำระกำซม
๐ยอดยาหยียังอยากกระชากคร่า
รึไม่สาแก่ใจพิษร้ายถม
พี่เจ็บแสบทรวงสลายทุรายรม
กลับมิสมสิ่งสรวลน้องร่วนร้อย
๐นรกาไฟกล้าประภาเผา
รึร้อนเร่าเทียมรงค์อนงค์ถอย
เหล็กหลาวแหลมแล่นลาญเลาะมานลอย
กลับยังน้อยกว่าพิษปลิดฤดีฯ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
