บอกรักเธอคนนั้นทุกวันนะ
มิเคยละเลิกบอกแม่ดอกนุ่น
รักเพียงเธอคนเดียวนะแม่คุณ
คงทำบุญร่วมบาตรทุกชาติมา
อยากพบเธอทุกวันอย่างมั่นเหมาะ
อยากหัวเราะทุกยามแม้ตามด่า
อยากให้เธอทุบถองยามมองตา
อยากบอกว่ารักเธอยามเผลอตัว
จำต้องอยู่ ด้วยกันในวันนี้
จำต้องยี้ ในใจยามใครยั่ว
ขอทนอยู่กับเธอ เสมอตัว
ขอเป็นปั๋วของเธอ เสมอตาย
“ไพร พนาวัลย์”