♥เพื่อใคร♥
โอ้รักกลายสลายลับกับกาลล่วง
เป็นลมลวงรื่นริ้วที่พลิ้วเหมือน
เพียงภาพฝันบรรเจิดที่เพริศเลือน
กับเสียงเคลื่อนคำครวญล้วนบอกรัก
อาจลับเลยร้างหมดสิ้นรสหวาน
แม้อ้อยตาลพาลขมระทมหนัก
คงหมองหม่นก่นเศร้าเหงายิ่งนัก
จะห้ามหักอย่างไรยามไม่เจอ
หรือหมายเพียงยั่วหยอกที่บอกฝาก
รักนั้นจากดวงขวัญมั่นเสมอ
จริงใจหรือแค่เพียงเสียงละเมอ
แท้อาจเผลอด้วยเหงารุมเร้าชาย
ถ้อยสรรนั้นหวั่นนักมิภักดิ์แท้
หากเปลี่ยนแปรเป็นทุกข์เผลอสุขหาย
พอตื่นตาลาร้างออกห่างคลาย
แล้วใจกายที่เหลือจะเพื่อใคร
หนึ่งโสม
๗.๑.๒๕๕๗
แม่บุปผา ลอยลิ่ว พลิ้วไสว
มาร้องให้ ยามดึก หรือนึกหนาว
ราตรีมืด จืดแสง แห่งดวงดาว
อาจปวดร้าว เพราะเจ้า เฝ้าทุกข์ทน
หนึ่งน้ำตา หยดร่วง บนพวงแก้ม
อาจแต่งแต้ม มารยา เท่าห่าฝน
อยากปลอบขวัญ หวั่นทรวง เจอลวงกล
ยามต้องมนตร์ น้ำตา แห่งนารี
สงสารน้อย คอยดู อยู่ห่างห่าง
รู้แตกต่าง ทางใจ ไกลโฉมศรี
ห่วงนะห่วง พวงแก้ม แต้มราคี
รอวันดี ที่เจ้า บรรเทาตรม
หากน้ำตา ลาแก้ม แย้มบอกหน่อย
พี่จะคอย เคียงข้าง ช่วยสร่างขม
แม้นกายใจ ไม่เหลือ เผื่อใครชม
จะขอบ่ม ไมตรี ที่ใจนาง
"มุนีน้อย"
............◇............
ยืนท่ามกลางลมหนาวดาวเต็มฟ้า
เจ็บอุรารวดร้าวคราวรุ่งสาง
เคยแอบอิงพิงพักปักปลอบนาง
แต่กลับห่างหักหายมลายทรวง
............◇............
มองจันทราคราพิศให้คิดถึง
เพ้อรำพึงฝากใจไกลสุดสรวง
ส่งหาเขาเฝ้าภักดิ์รักทั้งดวง
น้ำรินร่วงอาบปรางพรางละเมอ
............◇............
แม้นคราใดได้ยินถวิลห่วง
ดั่งติดบ่วงเสน่หาพาใจเผลอ
คำรักแท้แต่หลอกหยอกให้เบลอ
เฝ้าพร่ำเพ้อครวญหาด้วยอาวรณ์
............◇............
ค่ำคืนเหงาเฝ้ามองแนวท้องฟ้า
ดาริกาคณานับดุจอัปสร
เริงร่ายรำโผผินพร้อมกินนร
ให้ร้าวรอนมองหาความปราณี.
............◇............
หนึ่งโสม
๑๐.๑.๒๕๕๗
มาร้องให้ ยามดึก หรือนึกหนาว
ราตรีมืด จืดแสง แห่งดวงดาว
อาจปวดร้าว เพราะเจ้า เฝ้าทุกข์ทน
หนึ่งน้ำตา หยดร่วง บนพวงแก้ม
อาจแต่งแต้ม มารยา เท่าห่าฝน
อยากปลอบขวัญ หวั่นทรวง เจอลวงกล
ยามต้องมนตร์ น้ำตา แห่งนารี
สงสารน้อย คอยดู อยู่ห่างห่าง
รู้แตกต่าง ทางใจ ไกลโฉมศรี
ห่วงนะห่วง พวงแก้ม แต้มราคี
รอวันดี ที่เจ้า บรรเทาตรม
หากน้ำตา ลาแก้ม แย้มบอกหน่อย
พี่จะคอย เคียงข้าง ช่วยสร่างขม
แม้นกายใจ ไม่เหลือ เผื่อใครชม
จะขอบ่ม ไมตรี ที่ใจนาง
"มุนีน้อย"
............◇............
ยืนท่ามกลางลมหนาวดาวเต็มฟ้า
เจ็บอุรารวดร้าวคราวรุ่งสาง
เคยแอบอิงพิงพักปักปลอบนาง
แต่กลับห่างหักหายมลายทรวง
............◇............
มองจันทราคราพิศให้คิดถึง
เพ้อรำพึงฝากใจไกลสุดสรวง
ส่งหาเขาเฝ้าภักดิ์รักทั้งดวง
น้ำรินร่วงอาบปรางพรางละเมอ
............◇............
แม้นคราใดได้ยินถวิลห่วง
ดั่งติดบ่วงเสน่หาพาใจเผลอ
คำรักแท้แต่หลอกหยอกให้เบลอ
เฝ้าพร่ำเพ้อครวญหาด้วยอาวรณ์
............◇............
ค่ำคืนเหงาเฝ้ามองแนวท้องฟ้า
ดาริกาคณานับดุจอัปสร
เริงร่ายรำโผผินพร้อมกินนร
ให้ร้าวรอนมองหาความปราณี.
............◇............
หนึ่งโสม
๑๐.๑.๒๕๕๗
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
