ลิ้นมันแข็ง...ทำไง...ก็ไม่กระดก
อยากจะชก...หน้าใคร...ให้ดัง ปั้ง
ซึมกระทือ...แน่นิ่ง...เป็นลิงกัง
ถูกหวดหลัง...ด้วยหวาย...จนลายพร้อย
ยากเอ๋ยยาก...หนักหนา...ไม่กล้ากล่าว
ดั่งหมายดาว...อำไพ...ไกลสุดสอย
คงได้เพียง...นั่งเพ้อ..เหม่อใจลอย
ตาละห้อย...หดหู่...ดูเท่านั้น
ศรีเปรื่อง
๙ ม.ค. ๒๕๕๖
อยากจะชก...หน้าใคร...ให้ดัง ปั้ง
ซึมกระทือ...แน่นิ่ง...เป็นลิงกัง
ถูกหวดหลัง...ด้วยหวาย...จนลายพร้อย
ยากเอ๋ยยาก...หนักหนา...ไม่กล้ากล่าว
ดั่งหมายดาว...อำไพ...ไกลสุดสอย
คงได้เพียง...นั่งเพ้อ..เหม่อใจลอย
ตาละห้อย...หดหู่...ดูเท่านั้น
ศรีเปรื่อง
๙ ม.ค. ๒๕๕๖
รักมิเอ่ยเฉลยมาพ่อตาแฉะ
หลบนั่งแหมะหดหู่ดูอยู่นั่น
น้องสุดหรูหูข-นมผมเผ้าฟัน
แถมขยันเขียนกานท์หวานพะนอ
มีชาย"ศรีฯ"นี้ชิดสนิทเย้า
ทุกค่ำเช้าเคล้าเค้นเฟ้นหยอก.ร่อ
แสนสุขสันต์วันหวานนานเพียงพอ
ส่งหนุ่มหล่อขอทานสะพานลอย
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
