อยู่บนคาน นานมา มันน่าอ้อน
อยู่บนคอน ทำไม? ถ้าใจถึง
รีบลงมา เถิดเจ้า มาเคล้าคลึง
พี่ขอดึง นงเยาว์ มาเคล้าคลอ
อยู่เป็นโสด ทำไม? ให้ใจเสีย
อยู่เป็นเสี่ย นานไป เดี๋ยวใจฝ่อ
มาขอรับ ทรามวัย ไปขึ้นวอ
อยากพะนอ งามชื่น ไปขึ้นวัง
รีบตัดใจ เถิดหญิง ยอดมิ่งมิตร
รีบตัดจิต ปลิดปม จะสมหวัง
รักกับพี่ เถิดน้อง ต้องเด่นดัง
ลองสักครั้ง มิยากเย็น ต้องเด่นดี
“ไพร พนาวัลย์”