หากจะรัก ปักใจ ไม่เคยสน
ถึงจะเลว มากล้น ทนเอื้อนเอ่ย
ถึงจะชั่ว เจ็ดที ยินดีเชย
ไม่ละเลย หรอกหนอ ถ้าพอใจ
ความชั่ววาง ไว้หลัง ดังเขาว่า
รักบังตา ยามหวาน มานสดใส
รับได้หมด ทุกสิ่ง อิงฤทัย
รักด้วยใจ จริงนั่น ฉันรับรอง
ไม่รังเกียจ เกลียดใคร ให้ใจช้ำ
ขอเพียงทำ แต่ดี มีบุญส่อง
อยู่อย่างยอม พร้อมพลี ฤดีปอง
อยู่อย่างทอง เก้าเก้า เท่านั้นพอ
ถึงไกลเกิน เพลินได้ เมื่อใจใฝ่
ห้วงฤทัย เติมเต็ม เข้มเกิดก่อ
เป็นคนเลว เหลวแหลก ใช่แปลกนอ
อาจเป็นพ่อ ที่ดี เมื่อมีครอบครัว
พันทอง
๙/๑/๕๗