....ชาวนา ฝากฝัน....
ละอองลม ระดมพัด ลัดลอมหญ้า
กระหน่ำชุ่ม ฉอุ่มตา ก่อนหน้าหนาว
สาลีเรียว รอเคียวคม ล้มระนาว
ริ้วหญ้ายาว เอนร่วง หมดรวงราย
........
เมฆมุ้งหมอก กระจัดฟ้า จนปร่าแปร่ง
ดวงตะวัน เกรี้ยวแกร่ง ทอดแสงฉาย
จากฟ้ากฟ้า โดนสาลี กี่ระบาย
ส่องสยาย รายระยับ ซับพื้นดิน
ชั่วแมงปอ ทอปีก ระริกไหว
อินทรีใหญ่ ไล่นก ขึ้นผกผิน
ฟ้าสะอาด หมาดจน หยุดฝนริน
ปลุกอายดิน ฟื้นสาลี ที่ล้มรวง
........
เป็นโค้งรุ้ง คุ้งลอย ลอดปอยหมอก
อีก.ระรอก รอเพล ค่อยเซ่นสรวง
จะได้เกี่ยว เรียวสาลี กี่หมื่นรวง
ฝันทั้งปวง ขอฝากไว้ ยังปลายฟ้า
....เทโพ....
ละอองลม ระดมพัด ลัดลอมหญ้า
กระหน่ำชุ่ม ฉอุ่มตา ก่อนหน้าหนาว
สาลีเรียว รอเคียวคม ล้มระนาว
ริ้วหญ้ายาว เอนร่วง หมดรวงราย
........
เมฆมุ้งหมอก กระจัดฟ้า จนปร่าแปร่ง
ดวงตะวัน เกรี้ยวแกร่ง ทอดแสงฉาย
จากฟ้ากฟ้า โดนสาลี กี่ระบาย
ส่องสยาย รายระยับ ซับพื้นดิน
ชั่วแมงปอ ทอปีก ระริกไหว
อินทรีใหญ่ ไล่นก ขึ้นผกผิน
ฟ้าสะอาด หมาดจน หยุดฝนริน
ปลุกอายดิน ฟื้นสาลี ที่ล้มรวง
........
เป็นโค้งรุ้ง คุ้งลอย ลอดปอยหมอก
อีก.ระรอก รอเพล ค่อยเซ่นสรวง
จะได้เกี่ยว เรียวสาลี กี่หมื่นรวง
ฝันทั้งปวง ขอฝากไว้ ยังปลายฟ้า
....เทโพ....
.............◇.............
เมื่อสายฝน หล่นต้อง ละอองสินธุ์
หยาดหยดริน เกล็ดแก้ว แววแสงษา
คลายร้อนเร่า รื่นรมย์ ห่มพนา
จดพสุธา โปรยน้ำค้าง พร่างผืนดิน
.............◇.............
มวลพฤกไพร ไกวแกว่ง ตามแรงฝน
ดุจใจตน มุ่งมาด ผงาดผิน
พญาเหยี่ยว เที่ยวโล้ แล่นโผบิน
ลอยเมฆินทร์ เคียงบรรพต จรดสายธาร
.............◇.............
รอบน้ำตก ปกคลุม ด้วยกลุ่มหมอก
ร้อยพันดอก ราวสวรรค์ ดั่งขับขาน
อร่ามเยิ้ม เติมแย้ม แต้มเต็มลาน
กลีบเบ่งบาน พฤกขจี มณีไพร
.............◇.............
แลเห็นวิว ทิวทุ่ง มียุ้งฉาง
พราวน้ำค้าง วาววิบ ระยับไหว
แสนบรรเจิด เพริศพริ้ง ยิ่งกว่าใด
ท้องนาไทย หมื่นแสน ทั่วแดนคราม
.............◇.............
หนึ่งโสม
๗.๑.๒๕๕๗