เห็นโศกเศร้า เข้าตรึง ทรวง"หนึ่งโสม"
ทุกข์ถาโถม โรมรัน เกินกลั้นไหว
รวดร้าวริน รานรอน ซอกซอนใจ
โถ..ละมุน อุ่นไอ ไม่เคยเจอ..
..ชาตรีใด ใจดำ ทำร้ายเจ้า
นำความเหงา โศกา มาเสนอ
จนโฉมฉิน จินต์ช้ำ พร่ำละเมอ
แว่วยินเธอ เพ้อมา..ว่าอยากตาย..
..นวลน้องนอง น้ำตา น่าสงสาร
ทรมาน รานเร้า เจ้าโฉมฉาย
อยากช่วยซับ โศกี ให้คลี่คลาย
เปลี่ยนเรื่องร้าย กลายขื่น..เป็นชื่นแทน
.............◆.............
เป็นภู่ผึ้ง พึงเพียง เคียงดอมดื่ม
พอฉ่ำชื่น ช้ำสม ระทมแสน
ยามลุ่มหลง เวียนเชย ไม่เคยแคลน
มิหมายแม้น แหนงหน่าย ห่างหายไกล
.............◆.............
อ้อนออดย้ำ พร่ำวอน อ่อนหวานนัก
คำว่ารัก รินพจน์ รสหวั่นไหว
ที่เอ่ยออก เน้นยิ่ง จริงจากใจ
แต่เป็นไป ชั่วคราว ไม่ยาวนาน
.............◆.............
อย่าให้ตรม ระทมท้อ เพียงออพี่
โปรดปราณี น้องน้อย คอยเว้าหวาน
หากหลงลม ขมไหม้ จนใจราน
เจ็บดวงมาน ม้วยมรณ์ วอนชายเอย..
.............◆.............
หนึ่งโสม
๗.๑.๒๕๕๗
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
