เก็บกุหลาบแห้งเหี่ยวเกาะเกี่ยวรัก
เอาไปปักแจกันในวันที่-
มีกุหลาบดอกใหม่ไว้ดูดี
เพื่อชีวีสดชื่นทุกคืนวัน
เหี่ยวแล้วเปลี่ยนดอกใหม่อย่าให้ขาด
เพิ่มรสชาติทรวงในยามไหวหวั่น
แต่ดวงใจดวงเดียวที่เกี่ยวพัน
เพียงน้องนั้นแน่นอนมิคลอนแคลน
เพราะกุหลาบกลางใจไม่เคยเหี่ยว
เพราะเกาะเกี่ยวด้วยรักสลักแน่น
เพราะรักเดียวใจเดียวเป็นเกลียวแกน
เพราะดินแดนฉิมพลี มีเพียง “เรา”
“ไพร พนาวัลย์”
กุหลาบแห้ง เหี่ยวเฉา เอาเก็บไว้
เผื่อมีใคร ขอคืน จักขื่นเฉา
ถึงแห้งเหี่ยว เปลี่ยวจิต ยังคิดเอา
คืนที่เขา หันกลับ ไปลับลา
กว่าจะหา ดอกใหม่ มาใส่ปัก
กว่าจะหัก กลีบร่วง จนทรวงล้า
กว่าจะเข้า ใจกัน หวั่นอุรา
กว่านภา จะสวย อาจป่วยการ
พันทอง