มองกุหลาบเหี่ยวเหี่ยวแล้วเปลี่ยวเหงา
เหมือนกับเราทุกข์ทนแสนหม่นหมอง
อยู่เป็นโสดหลายฝนไร้คนจอง
มาเกี่ยวข้องเป็นคู่อดสูใจ
อายุล่วงเลยวันที่ผันผ่าน
นั่งเกาะคานสีทองสุดหมองไหม้
ทั้งชีวิตเรานี้ไม่มีใคร
ทำฉันใดดีหนอท้อเหลือเกิน
--ณัชชา--
เหมือนกับเราทุกข์ทนแสนหม่นหมอง
อยู่เป็นโสดหลายฝนไร้คนจอง
มาเกี่ยวข้องเป็นคู่อดสูใจ
อายุล่วงเลยวันที่ผันผ่าน
นั่งเกาะคานสีทองสุดหมองไหม้
ทั้งชีวิตเรานี้ไม่มีใคร
ทำฉันใดดีหนอท้อเหลือเกิน
--ณัชชา--
กุหลาบแดง ดอกนี้ พี่เตรียมไว้
เจ้าอยู่ไหน "ณัชชา" อย่าเคอะเขิน
หากยินพี่ พธู รีบยูเทิร์น
อย่ามัวเพลิน เหินห่าง ร้างอีกเลย..
.. โอ้..นรี รีบกลับ รับดอกไม้
พี่รอวัน มอบให้ รู้ไหมเอ่ย
ยินเสียงเรียก หรือเปล่า เล่า..ทรามเชย
ขอจงเปรย เผยมา หน่อย..นารี
กุหลาบแดง เตรียมไว้ คงไร้ค่า
เพราณัชชา เตรียมจิต ด้วยคิดหนี
ไม่อยากเจอ หน้าชาย มาหลายปี
ไม่อยากมี ชายหลอก ชอกช้ำทรวง
จึงขออยู่ คานเพชร เด็ดไหมพี่
จึงขอหนี บางใคร ในทุกช่วง
จึงขอเลิก ร้างรัก ไม่ตักตวง
จึงขอพ่วง พันทอง ไปมองคาน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
