ก้มหน้า ทำนาข้าว เหงื่อเหม็นคาว หนาวฝนพรำ
ปักกล้า จนหน้าคล้ำ ถึงด่างดำ จำสู้ทน
แดดจ้า เสียงฟ้าเปรี้ยง ชาวนาเคียง เพียงสุขล้น
น้ำนอง ทั่วท้องชล แสนยินดี และปรีดา
ฟูมฟัก รักษาไว้ ชูช่อใบ ในไม่ช้า
รวงเรียว เขียวงามตา ประหนึ่งว่า ทุ่งรวงทอง
เหลืองงาม อร่ามทั่ว หอมยวนยั่ว ไม่มัวหมอง
จำนำ แลจำนอง กว่าได้เงิน เกินบรรยาย
พันทอง
สี่บทตามขอจ้า