มองน้ำสังข์ หม่นหมอง มองไมเล่า
มองแล้วเศร้า อย่ามอง ให้หมองหมาย
มองแล้วหม่น หมดมอด เกือบวอดวาย
ก็อย่าหมาย ไปมอง ให้หมองมัว
นอนแนบเนา น้องนาง หนอในห้อง
หน้านางน้อง นอนนาน มานหม่นทั่ว
นึกหนักหน่วง นางน้อง หมองหวั่นกลัว
นานเนิ่นชัวร์ น้องแนบ นางแอบนอน
พันทอง
รวดร้าวรุม รุกราน มานหมองหม่น
ทุกข์-ทดท้อ ท่วมท้น จนเกินถอน
เศร้าโศกศัลย์ ซัดสาด ไม่ขาดตอน
เร่งโรมเร้า เร่าร้อน ดั่งฟอนฟืน..
..ดุจดวงแด ดับดิ้น สิ้นชีวาตม์
ยากแย้มหยาด หยดย้อย รอยเริงรื่น
มานมอดไหม้ มืดมัว ชั่ววัน-คืน
ชิดเชยชื่น ชุ่มฉ่ำ..มินำพา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
