เรื่องบ้าใบ้ ให้หวย หวังรวยล้น
คิดแล้วจนปัญญา หาหลักฐาน
พอซื้อหนึ่ง ออกสอง ไม่ต้องการ
ซื้อสามพาลออกสี่ หนีไปไกล
พอซื้อห้า ออกหก ตกเลขเจ็ด
เลยแก้เคล็ด แปดเก้า เอาศูนย์ใส่
กลับมิออก หลอกหลอน นอนช้ำใจ
เลยเอาใหม่ หวังสุ่ม ทุ่มทั้งตัว
เอาที่ดิน จำนอง ลองเผื่อฟลุค
เคาะกระปุก คราวนี้ มียิ้มหัว
เพราะโลภมาก อยากรวย ซวยไม่กลัว
บ้านและรั้ว ใจปล้ำ ก็จำนอง
พอหวยออก หงายผึ่ง ถึงสลบ
ชีวิตจบ หวยกิน จินต์กลัดหนอง
เลยมาบวช กรวดน้ำ ทำใจลอง
พอคลายหมอง ครองสม พรหมจรรย์
ออกธุดงค์ แรมรอน นอนตามป่า
ทรงสิกขา เคร่งครัด วิรัติมั่น
นิราศทุกข์ สุขใจ ในไพรวัน
ทิ้งโลกอันวุ่นวาย หน่ายโลกีย์
มาวันหนึ่ง นอนถ้ำ จำได้แม่น
ต้องรีบแจ้น หอบกลด รันทดหนี
โดนเจ้าถ้ำ ทำหลอน ตอนราตรี
บอกท่านนี้ นี่ใคร ไล่ออกมา
นั่งบำเพ็ญ พึมพำ กรรมฐาน
กลับบนบาน ขอหวย ซวยจริงหนา
พระเยี่ยงนี้ หนีไป ไม่ศรัทธา
ต้องผวา ลาถ้ำ อย่างช้ำใจ
กลับอาราม งามหน้า เมื่อครานั้น
บทเรียนอันล้ำค่า พาหวั่นไหว
เพราะเผลอจิต คิดหวย ป่วยทางใน
โดนผีไล่ คล้ายเตือน อย่าเลื่อนลอย
โยมที่วัด แซวใส่ ไม่อาจหาญ
เจอยักษ์มาร เก่งกล้า จนล่าถอย
แค่เรื่องหวย จิตตก พกสำออย
หากใจน้อย ใช่บุตร พุทธองค์
แถมว่าไป ให้ช้ำ ระกำฝ่อ
"ข้าวไม่พอฉันหรือ ถือลุ่มหลง
จึงโลภหวย ซวยซ้ำ ไม่ทำปลง"
แทบมุดลง ดำดิน ให้สิ้นอาย
บอกอาจารย์ ต่อไป จิตไม่ตก
จะขอยก จิตสูง จรุงหมาย
มิเป็นทาส ขลาดเขลา เมาอบาย
หวยทั้งหลาย หน่ายก่อน สังวรตน
ประสบการณ์ ผ่านพบ ประสบเล่า
มิใช่เรา เจอมา เลยกล้าบ่น
เป็นกลอนคำ จำแนก แทรกธรรมปน
เผื่อมีคน ดำริ คติตาม
"มุนีน้อย"
ใครมีตัวเด็ด ก็ยังบอกกันได้เน้อ55
คิดแล้วจนปัญญา หาหลักฐาน
พอซื้อหนึ่ง ออกสอง ไม่ต้องการ
ซื้อสามพาลออกสี่ หนีไปไกล
พอซื้อห้า ออกหก ตกเลขเจ็ด
เลยแก้เคล็ด แปดเก้า เอาศูนย์ใส่
กลับมิออก หลอกหลอน นอนช้ำใจ
เลยเอาใหม่ หวังสุ่ม ทุ่มทั้งตัว
เอาที่ดิน จำนอง ลองเผื่อฟลุค
เคาะกระปุก คราวนี้ มียิ้มหัว
เพราะโลภมาก อยากรวย ซวยไม่กลัว
บ้านและรั้ว ใจปล้ำ ก็จำนอง
พอหวยออก หงายผึ่ง ถึงสลบ
ชีวิตจบ หวยกิน จินต์กลัดหนอง
เลยมาบวช กรวดน้ำ ทำใจลอง
พอคลายหมอง ครองสม พรหมจรรย์
ออกธุดงค์ แรมรอน นอนตามป่า
ทรงสิกขา เคร่งครัด วิรัติมั่น
นิราศทุกข์ สุขใจ ในไพรวัน
ทิ้งโลกอันวุ่นวาย หน่ายโลกีย์
มาวันหนึ่ง นอนถ้ำ จำได้แม่น
ต้องรีบแจ้น หอบกลด รันทดหนี
โดนเจ้าถ้ำ ทำหลอน ตอนราตรี
บอกท่านนี้ นี่ใคร ไล่ออกมา
นั่งบำเพ็ญ พึมพำ กรรมฐาน
กลับบนบาน ขอหวย ซวยจริงหนา
พระเยี่ยงนี้ หนีไป ไม่ศรัทธา
ต้องผวา ลาถ้ำ อย่างช้ำใจ
กลับอาราม งามหน้า เมื่อครานั้น
บทเรียนอันล้ำค่า พาหวั่นไหว
เพราะเผลอจิต คิดหวย ป่วยทางใน
โดนผีไล่ คล้ายเตือน อย่าเลื่อนลอย
โยมที่วัด แซวใส่ ไม่อาจหาญ
เจอยักษ์มาร เก่งกล้า จนล่าถอย
แค่เรื่องหวย จิตตก พกสำออย
หากใจน้อย ใช่บุตร พุทธองค์
แถมว่าไป ให้ช้ำ ระกำฝ่อ
"ข้าวไม่พอฉันหรือ ถือลุ่มหลง
จึงโลภหวย ซวยซ้ำ ไม่ทำปลง"
แทบมุดลง ดำดิน ให้สิ้นอาย
บอกอาจารย์ ต่อไป จิตไม่ตก
จะขอยก จิตสูง จรุงหมาย
มิเป็นทาส ขลาดเขลา เมาอบาย
หวยทั้งหลาย หน่ายก่อน สังวรตน
ประสบการณ์ ผ่านพบ ประสบเล่า
มิใช่เรา เจอมา เลยกล้าบ่น
เป็นกลอนคำ จำแนก แทรกธรรมปน
เผื่อมีคน ดำริ คติตาม
"มุนีน้อย"
ใครมีตัวเด็ด ก็ยังบอกกันได้เน้อ55