จำเนียรกาลนานปีมีเลขเจ็ด
บ่งบอกเหตุเนืองเนืองเมืองยุ่งเหยิง
ท้องนภาทาแดงคล้ายแสงเพลิง
มองว่างเวิ้งเถิงปลายสุดสายตา
มีรถยนต์กลไกไร้ขับเคลื่อน
จอดเป็นเดือนดุจดุ้นหมดคุณค่า
บ้านอยู่ดีมีชะน้ำประปา
แสงไฟฟ้าวูบวาบวับวอมแวม
มีตลาดร้านรวงข่วงขายของ
พกเงินทองซื้อแลกรับแจกแถม
มุมถนนบนกลางสองข้างแคม
พักรอนแรมผ้าปูล้วนผู้คน
มีข้าวไข่ของหวานดื่มทานเพียบ
ลูกชิ้นเสียบส้มเจือเกลือพริกป่น
ปรบมือก้องร้องเฮเสรีชน
เสียงเป่าปรี๊ดกรี๊ดพ่นดังอลอึง
เทวดากากีทำทีทื่อ
ยืนหน้าซื่อเรียงรายบ้ายบูดบึ้ง
ยินสวรรค์บรรเลงเพลงเคล้าคลึง
ปานประหนึ่งม้าศึกควบคึกคัก
ปัจจุบันวันนี้ปีห้าเจ็ด
จะดุเด็ดเผ็ดมันพลันประจักษ์
หมอดูพร่ำทำนายชี้ทายทัก
ถึงแตกหักดังโพละ โอ๊ะ ฝันไป
รพีกาญจน์