อีกลุงไพร ใครเห็น เล่นหยอกเย้า
อยู่ไหนเล่า ฝากคำ มาพร่ำบ่น
ลงกลอนบ้าง อย่าเมิน เดินปะปน
สาวบางคน เขาห่วง ทุกช่วงปอง
พันทอง
๓๐/๑๒/๕๖
ช่วงนี้บ้านกลอนเงียบๆ เลยแต่งกลอนแหย่เล่นอย่าถือสาจ้า
มาบ้านกลอนเงียบเหงาคนเฝ้าหาย
คงตื่นสายนอนดึกผนึกของ
ตัวลุงไพรนั่งฝันถึงพันทอง
อยากจับจองเธอจังกลัวชังชาย
ด้วยปีนี้ตัวเลขเพิ่มอายุ
จะทะลุเจ็ดสิบจึงหยิบง่าย
ยมบาลเหลียวมองจ้องเสี่ยงทาย
หยิบเอาปลายปากกาออกมาคลึง
คงปล่อยให้ทำบุญกักตุนก่อน
ยังอาวรณ์อาลัยด้วยใจหนึ่ง
เป็นคนดีมีธรรมในคำนึง
ลูกหลานพึ่งร่มโพธิ์ให้โชว์ตัว
ปล่อยให้มีความรักสมัครมั่น
คงน้อยวันที่เลือกเข้าเกลือกกลั้ว
เป็นรักครั้งสุดท้ายที่ชายกลัว
คนนี้ชัวร์แน่นอน...อย่างอนเนอ
“ไพร พนาวัลย์”
รีบมาจอง เร็วไว อย่าให้ช้า
รีบมาท้า ถกเถียง อย่าเลี่ยงเอ่อ
รีบขี่ช้าง ทางไกล ใจละเมอ
รีบมาเพ้อ ฝันใฝ่ ในค่ำคืน
จะตัวเลข เท่าไหร่ หากใจสู้
จงรีบชู สองนิ้ว พริ้วยามตื่น
ทั้งเอ็มร้อย โด๊ปไป ให้หยัดยืน
ความชุ่มชื่น กลับมา ซู่ซ่านัก
ถึงจะมี ความรัก สมัครมั่น
ถึงจะฟั้น พันเกี่ยว เหนียวแน่นหนัก
ถึงจะต่อ แต่งเติม เสริมความรัก
ถึงเขี้ยวหัก เล็บหลุด ไม่หยุดปอง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
