ดาวอาชา ม้าแข่ง แรงเริ่มถอย
หรือลิ้นห้อย วิ่งนาน มานไม่ผ่อง
ปล่อยคนไกล ใจช้ำ ดั่งสำรอง
ไม่สมสอง ร้องเรียก สำเนียกนึก
พันทอง
ปลื้มใจที่พันทองน้องจำได้
แหย่ดาวอาชาไนยให้รู้สึก
ไม่ลวงหลอกบอกได้ใจยังคึก
แต่ส่วนลึกเหมือนใครไม่ต้อนรับ
เข้ามาบ้านกลอนไทยให้เปล่าเปลี่ยว
ดังโดดเดี่ยวดวงใจแทบใกล้ดับ
มีแต่ความเหงาเหงาเข้าโถมทับ
ทุกครั้งกลับบ้านกลอนสะท้อนใจ
ดาว อาชาไนย
เสี้ยวอารมณ์กลอน
หมายเหตุ - ต่อกระทู้บ้านกลอนตอนนี้เงียบ ทำไมกลายเป็นกระทู้ สบาย ๆ