เนินจำราย ย้ายยัก มาทักน้อง
ให้ใจผ่อง แผ้วพลัน นั้นเสมอ
หายหน้าไป หลายครา มาพบเจอ
อยู่เสนอ สนอง อย่าล่องไกล
มุนีน้อย คงจำศีล ยินแล้วหนา
จึงรีบมา ทันด่วน ชวนฝันใฝ่
ลงกลอนซะ สองบท มิปดใด
แล้วหายไป กลีบเมฆ เสกลงยันต์
กาแฟดำ เปิดร้าน เมื่อวานนี้
ยังขมปี๋ เช่นเดิม เพิ่มครีมฉัน
หลบหลังร้าน งานเข้า เขารำพัน
อย่าไหวหวั่น แวะเวียน มาเขียนกลอน
พี่พูนสุข สุขไหมหนอ หรือรอเสียบ
ท่านนั้นเปรียบ แม่ครู ผู้สั่งสอน
กลอนดีดี มีให้ ไม่ขาดตอน
จึงขอวอน ลงหน่อยนะ อย่าละเลย
ครูเพรางาย บ่ายคล้อย คอยมองหา
ไม่เห็นหน้า คิดถึง จึงเอื้อนเอ่ย
หนึ่งอาทิตย์ หนึ่งครั้ง หวังอย่างเคย
รีบมาเชย ชื่นชม อารมณ์กานท์
อีกณัชชา ซ่าทุกหยด อดคิดถึง
กลับมาทึ้ง เร็วไว อย่าได้ผ่าน
งดตรวจฉี่ ฝีหนอง หรือท้องมาร
รีบมาขาน ขับถ้อย อร่อยเพลิน
พี่รัตนา หน้ามน อย่าหม่นหมอง
เจอพันทอง ทุกวัน อย่าหันเหิน
เรื่องขยัน ยกให้ ใช่หยอกเอิน
ไม่ต้องเขิน เอียงอาย รีบร่ายมนต์
แล้วพี่ดิน บินไป ที่ไหนหนอ
ไม่มาผ่อ โผล่ผุด สุดสับสน
เคยเห็นออน ตลอด สุดยอดคน
ไปเพ้อบ่น ที่ใด ใยไม่คืน
หายไปนาน น้องแซม แย้มข่าวหน่อย
อย่ามาปล่อย แบบนี้ พี่สุดฝืน
หลงรถใหม่ สนุกขับ กับขวัญยืน
วันมะรืน รีบกลับ มาลับคม
สะเลเต เซซัง หวังเอาไว้
กลับเร็วไว ด่วนเถอะ แม้เจอะขม
อย่าเพิกเฉย เลยเจ้า พี่เศร้าตรม
กลับมาห่ม ห้อมรัก สลักจินต์
พันทอง
๓๑/๑๒/๕๖