เข้าบ้านกลอน ตอนเงียบ เปรียบป่าช้า
ไม่เห็นหน้า ป๋ารพี หนีไหนเอ่อ
คงชื่นสุข สราญ หวานจนเบลอ
คงละเมอ เพ้อหา สาวหน้ามน
อีกลุงไพร ใครเห็น เล่นหยอกเย้า
อยู่ไหนเล่า ฝากคำ มาพร่ำบ่น
ลงกลอนบ้าง อย่าเมิน เดินปะปน
สาวบางคน เขาห่วง ทุกช่วงปอง
ดาวอาชา ม้าแข่ง แรงเริ่มถอย
หรือลิ้นห้อย วิ่งนาน มานไม่ผ่อง
ปล่อยคนไกล ใจช้ำ ดั่งสำรอง
ไม่สมสอง ร้องเรียก สำเนียกนึก
พี่ริมโขง ชาญจิต สนิทแนบ
เห็นมาแอบ แวบหาย คล้ายสะอึก
กลอนไม่วาง ย่องเบา เศร้าลึกลึก
หรือนอนดึก เมียด่า ไม่กล้าลง
ยากูซ่า มาไม่ได้ เป็นไรหนอ
ไปตามต่อ ผ่อสาว ข่าวว่าหลง
สาวพาณิชย์ ชิดเชย เลยทำงง
จุดประสงค์ หลอกเจาะไข่ ใช่ไหมคุณ
พี่ระฆัง กังวาน งานคงยุ่ง
เรื่องนังนุง พรุ่งนี้ มีว้าวุ่น
ภารกิจ เพื่อชาติ ยอมขาดทุน
แกไปลุ้น มุ่นหมก นอนกกเมีย
พันทอง
๓๐/๑๒/๕๖
ช่วงนี้บ้านกลอนเงียบๆ เลยแต่งกลอนแหย่เล่นอย่าถือสาจ้า
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
