แม้ขาดชายคงตรมระทมหมอง
คงร่ำร้องเป็นทุกข์ไม่สุขสันต์
ชีวิตคงอยู่ได้ไปวันวัน
คงจาบัลย์ซบเซาเงียบเหงาใจ
โลกทั้งโลกดูไปเหมือนไร้ค่า
ทั้งชีวาคงครองความหมองไหม้
ไม่มีเขาแล้วเราจะใช้ใคร
มาต้มไข่หาข้าวให้เรากิน
--ณัชชา--
คงร่ำร้องเป็นทุกข์ไม่สุขสันต์
ชีวิตคงอยู่ได้ไปวันวัน
คงจาบัลย์ซบเซาเงียบเหงาใจ
โลกทั้งโลกดูไปเหมือนไร้ค่า
ทั้งชีวาคงครองความหมองไหม้
ไม่มีเขาแล้วเราจะใช้ใคร
มาต้มไข่หาข้าวให้เรากิน
--ณัชชา--
เข้าท่าดี ที่พูด โซกู๊ดนัก
อ่านแล้วชัก เห็นด้วย ช่วยถวิล
ร้อยเปอร์เซ็นต์ เด่นชัด จัดชีวิน
ชายหุงข้าว ให้กิน ยินมานาน
โลกทั้งโลก ตกใจ ไร้ค่าแน่
หาทางแก้ อย่างไร ไร้ขับขาน
อีกปัดกวาด เช็ดถู สู้ล้างจาน
นวดเฟ้นงาน สำรอง ต้องขาดแคลน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
