ภาพความหลังครั้งก่อนสะท้อนจิต
คงตราติดตรึงมานผสานเกี่ยว
กรุ่นอุ่นไอใกล้สองคล้องร้อยเรียว
คืนเดือนเสี้ยวมิเลือนเฝ้าเตือนจำ
ต้องพระพายพรายพลิ้วลิ่วระล่อง
มือตระกองครองใกล้ใจชุ่มฉ่ำ
ริมหาดทรายกรายกรีด ขีดลงคำ
"รัก"รินร่ำพร่ำพรมชี้ชมจันทร์
เอียงไหล่รับซับแก้มดาวแจ่มฟ้า
ผืนนภาพราวพร่างช่างสุขสันต์
ร่วมถักทอกรอถ้อยนับร้อยพัน
ต่างจำนรรจ์สรรสร้างทางรักเรา
เหตุไฉนไกลกลายชายเป็นอื่น
ลืมหวานชื่นฝืนหัก...หรือรักเก่า
ริมคุ้งฝั่ง นั่งเรียงเคยเคียงเนา
ทาบฉาบเฉาเขลามานหลงหวานไป
น้ำตาหยดรดปรางเป็นทางย้อย
แดล้าถอยสลด สิ้นสดใส
เจ็บก็กลืนขื่นก็กล้ำช้ำโทษใคร
เธอเดินจากฉันได้ใจแสนดำ
ตั้งแต่เธอจากไปใจซมทรุด
มานล่องหลุดผุดเศร้าทั้งเช้าค่ำ
รักโบยบินสิ้นหวานผลาญพร่าช้ำ
สุดระกำลำเค็ญ...เป็นแผลกลาย
คงตราติดตรึงมานผสานเกี่ยว
กรุ่นอุ่นไอใกล้สองคล้องร้อยเรียว
คืนเดือนเสี้ยวมิเลือนเฝ้าเตือนจำ
ต้องพระพายพรายพลิ้วลิ่วระล่อง
มือตระกองครองใกล้ใจชุ่มฉ่ำ
ริมหาดทรายกรายกรีด ขีดลงคำ
"รัก"รินร่ำพร่ำพรมชี้ชมจันทร์
เอียงไหล่รับซับแก้มดาวแจ่มฟ้า
ผืนนภาพราวพร่างช่างสุขสันต์
ร่วมถักทอกรอถ้อยนับร้อยพัน
ต่างจำนรรจ์สรรสร้างทางรักเรา
เหตุไฉนไกลกลายชายเป็นอื่น
ลืมหวานชื่นฝืนหัก...หรือรักเก่า
ริมคุ้งฝั่ง นั่งเรียงเคยเคียงเนา
ทาบฉาบเฉาเขลามานหลงหวานไป
น้ำตาหยดรดปรางเป็นทางย้อย
แดล้าถอยสลด สิ้นสดใส
เจ็บก็กลืนขื่นก็กล้ำช้ำโทษใคร
เธอเดินจากฉันได้ใจแสนดำ
ตั้งแต่เธอจากไปใจซมทรุด
มานล่องหลุดผุดเศร้าทั้งเช้าค่ำ
รักโบยบินสิ้นหวานผลาญพร่าช้ำ
สุดระกำลำเค็ญ...เป็นแผลกลาย
"ดิน"