แม้วันใด ขาดชาย ไม่ตายหรอก
ฉันเป็นหญิง ขอบอก ทุกซอกส่วน
ยังทนไหว ใจนั้น ไม่รัญจวน
อาจคร่ำครวญ นิดหน่อย ปล่อยมันไป
คำว่ารัก ปักจิต ผิดแต่แรก
เป็นเรื่องแปลก แต่จริง ทุกสิ่งใช่
เมื่อรักขาด สะบั้น จักหวั่นใด
เติมเชื้อไฟ คงยาก ลำบากพลัน
อ้างภักดี ที่เห็น ดันเป็นอื่น
ปล่อยขมขื่น ขาดเขิน ยับเยินฉัน
อย่ามาโทษ โกรธเกลียด เคียดแค้นกัน
อย่ารำพัน ฟูมฟาย คนหลายรัก
เมื่อสิ้นสุด สายป่าน ผสานยาก
เมื่อหมดซาก ฝากซึ้ง ตึงจนหัก
เมื่อมาถึง ทางแยก จำแนกนัก
เมื่อสายรัก สายสวาท พินาศลง
แม้วันใด ขาดชาย ไม่ตายแน่
มีวันแพ้ ชนะ ละโลภหลง
ใดใด ในโลกล้วน สมควรปลง
ขืนลุ่มหลง คงแย่ แดเดียวดาย
พันทอง
๒๙/๑๒/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
