ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ
(๒๔๓) ๐๐ จงคิดดู ๐๐
ค่อยค่อยก้าวแน่วแน่..แต่ละก้าว
ในความมืดยืดยาว.....แต่ละย่าง
อุปสรรคมักผจญ.......แต่ต้นทาง
ว้าเหว่บ้างบางวัน........แต่มั่นใจ
เดินมุ่งหน้าหากัน.......เพื่อบรรจบ
สร้างศรัทธาน่าคบ......เพื่อมิตรใหม่
แซงคู่แข่งด้วยพลัง.....เพื่อหวังชัย
สละทุกอย่างให้.........เพื่อเธอครอง
หวังริบหรี่แต่เดิม....................เริ่มทอแสง
ความเคลือบแคลงคลี่คลาย......เริ่มหายหมอง
อยากใกล้ชิดสนิทสนม............เริ่มสมปอง
ฟ้าสีทองปรากฏ.....................เริ่มงดงาม
ไม่รู้สึกเสียใจ................ใครจะหลอก
ไม่สนใจใครบอก............ใครจะห้าม
เพื่อผู้มอบสุขให้.............ใครก็ตาม
สังคมรุกคุกคาม..............ใครก็รู้
ความรักอันมั่นคง.............จงซึ้งค่า
เราเดินมาถึงจุด................จงหยุดอยู่
เมื่อขุ่นข้องหมองจิต..........จงคิดดู
เราทั้งคู่ไม่มีใคร................จงใจทำ
ประพันธ์โดย
ดาว อาชาไนย
เสี้ยวอารมณ์กลอน
....... . . ✿•*¨`*•.¸(¯`v´¯)¸.•´*¨`*•✿ . . ....
......✿•*¨`*•. (¯`v´¯) (¯`v´¯) .•*¨`*•✿......
....... . . ✿•*¨`*•.¸(¯`v´¯)¸.•´*¨`*•✿ . . ....
......✿•*¨`*•. (¯`v´¯) (¯`v´¯) .•*¨`*•✿......
....... . . ✿•*¨`*•.¸(¯`v´¯)¸.•´*¨`*•✿ . . ....
wow..มองเห็นจุดเด่น ตรงคำที่หก ของแต่ละวรรค งดงามมากค่ะ ชอบๆๆๆที่สุดเลยจับใจแล้วค่ะ