เมื่อหลุดมือ ถือใบหย่า คือลาขาด
ถึงก้าวพลาด อาจสาย หลายเรื่องคั่น
มาครวญคราง ช่างช้า อย่ารำพัน
จบจากกัน ไม่หวน ด่วนย้อนรอย
เห็นมากมาย ชายอย่างพี่ มีเป็นแสน
ใบหย่าแทน คำพจน์ แม้รสกร่อย
จะโทษใคร ใจเพ้อ เผลอลงดอย
ทุกถ้อยท้อย ถอยดิ่ง ทิ้งลงคลอง
ยี่สิบเอ็ด เข็ดหรือ คือคำถาม
ใครจักปราม อย่างไร ไม่สนอง
เจ็บแค่นี้ ร้องลั่น มิหันมอง
ฉันเจ็บสอง ร้อยเท่า เฝ้าอาดูร
พันทอง
๒๓/๑๒/๕๖
ชายอย่างพี่มีเป็นแสนอยู่แดนไหน
มีบ้างไหมที่เคยเผยว่าสูญ
กับคนเก่าเฝ้าภักดิ์รักเทอดทูน
โปรดเกื้อกูลหัวใจให้กังวาน
ถ้าพันฯชอบมอบจิตมิผิดหวัง
พี่จะฝังใบหย่ามิว่าขาน
ลืมให้หมดรสเดิมเพิ่มน้ำตาล
จะขอหวานเพียงเจ้าเฝ้าทุกวัน
เรื่องเคยเจ็บเหน็บหนาวถึงคราวทิ้ง
คนรักจริงจะให้ในทุกฝัน
พร้อมเมื่อไหร่ไปอำเภอแล้วเจอกัน
เซ็นตรงนั้น...ใบสมรสจดทะเบียน
---กังวาน---
มีบ้างไหมที่เคยเผยว่าสูญ
กับคนเก่าเฝ้าภักดิ์รักเทอดทูน
โปรดเกื้อกูลหัวใจให้กังวาน
ถ้าพันฯชอบมอบจิตมิผิดหวัง
พี่จะฝังใบหย่ามิว่าขาน
ลืมให้หมดรสเดิมเพิ่มน้ำตาล
จะขอหวานเพียงเจ้าเฝ้าทุกวัน
เรื่องเคยเจ็บเหน็บหนาวถึงคราวทิ้ง
คนรักจริงจะให้ในทุกฝัน
พร้อมเมื่อไหร่ไปอำเภอแล้วเจอกัน
เซ็นตรงนั้น...ใบสมรสจดทะเบียน
---กังวาน---