เอนกายทอด นอนลง บนเตียงเก่า
ก่อนรักเรา ต้องแยก แตกเป็นสอง
แขนนิ่มนุ่ม ที่อุ่นอุ่น เคยหนุนรอง
หันไปมอง ไม่มีแม้ แต่ร่างกาย
เหลือเพียงร่อง รอยร้าว ที่บาดลึก
ให้รุ้สึก ว่าท้อแท้ และใจหาย
ใจที่รัก สลักอยู่ มิรู้คลาย
ถึงเรือนกาย ที่เคยแนบ แอบอิงกัน
เธอทิ้งให้ อาลัย ในวันนี้
ใจที่มี อยากให้เห็น ว่าเป็นฝัน
แต่ความจริง รอยร้าว เศร้าจาบัลย์
คอยย้ำกัน ว่าต้องจบ ไม่พบเจอ
by Martin Franck
ก่อนรักเรา ต้องแยก แตกเป็นสอง
แขนนิ่มนุ่ม ที่อุ่นอุ่น เคยหนุนรอง
หันไปมอง ไม่มีแม้ แต่ร่างกาย
เหลือเพียงร่อง รอยร้าว ที่บาดลึก
ให้รุ้สึก ว่าท้อแท้ และใจหาย
ใจที่รัก สลักอยู่ มิรู้คลาย
ถึงเรือนกาย ที่เคยแนบ แอบอิงกัน
เธอทิ้งให้ อาลัย ในวันนี้
ใจที่มี อยากให้เห็น ว่าเป็นฝัน
แต่ความจริง รอยร้าว เศร้าจาบัลย์
คอยย้ำกัน ว่าต้องจบ ไม่พบเจอ
by Martin Franck
เมื่อตะวัน ลับลา ฟ้าหมองหม่น
อาจต้องทน เงียบเหงา เคล้าอ้างว้าง
เธอลาลับ กลับอุ่นใจ ไม่เคยสร่าง
ใจฉันอยู่ คงค้าง คู่เคียงเธอ
รู้หรือไม่ ว่าภายใน ดวงตานั้น
ใจฉันพบ ความอบอุ่น อยู่เสมอ
รู้หรือเปล่า ว่ารอยยิ้ม นั้นของเธอ
ฉันแอบเพ้อ ละเมอถึง ทุกคืนวัน
อยากบอกว่า ถลำใจ ให้ความรัก
ด้วยใจภักดิ์ รักดี มิแปรผัน
เมื่อตะวัน ลับลา ฟ้าพบจันทร์
ใจของฉัน จะฝัน ถึงแต่เธอ
by Martin Franck
แรงบันดาลใจจากเพลง "ฉันจะฝันถึงเธอ"
จดบันทึก สีเทา เราเคยรัก
ขีดเส้นใต้ หนักหนัก ว่าคิดถึง
วงกลมไว้ คำห่วงใย ให้คำนึง
ขีดคำซึ้ง เขียนคำหนึ่ง ว่าเดียวดาย
คิดถึงเธอ คิดถึงเธอ คิดถึงเธอ
รู้เสมอ ว่ามันไม่ มีความหมาย
ขอคิดถึง เธอเพื่อต่อ ลมหายใจ
พอให้มัน ได้หาย ทรมาณ
จดบันทึก สีเทา เราเคยซึ้ง
เขียนคำหนึ่ง ว่าคิดถึง แล้วซึ้งหาย
เน้นคำว่า เธอยังอยู่ ในหัวใจ
แล้วเผลอเขียน ลงไป ใจสองเรา
แต่ความจริง ที่เป็นไป ในวันนี้
เธอคนดี ทิ้งฉัน ให้ทนเหงา
น้ำตาไหล ใส่บันทึก สีเทาเทา
ตรงคำว่า สองเรา นั้นจางไป
ปิดบันทึก สีเทา ที่เรารัก
เหมือนปิดตาย ความรัก ภักดีให้
จบลงแล้ว เรื่องของ คนของใจ
วันต่อไป คงได้แค่ คิดถึงเธอ
by Martin Franck