นึกน้อยใจในรักเป็นหนักหนา
เมื่อเธอมาตัดสวาทไม่คาดฝัน
ต้องสูญสิ้นเยื่อใยมีให้กัน
ความผูกพันก่อนเก่าเราสิ้นลง
มิเคยคิดสะกิดใจก่อนใครรัก
มอบใจภักดิ์เอ่อล้นดุจคนหลง
ทุ่มชีวิตจิตใจใสซื่อตรง
มอบอนงค์เดียวหนึ่งที่ซึ้งทรวง
แต่บัดนี้มีเพียงเศร้างเคียงข้าง
คนฝันค้างร้างรักถูกหักบ่วง
เฝ้าผูกพันมั่นไฉนไยรักลวง
ดังเด็ดพวงลูกองุ่นคุ้นก้านใบ
นับจากนี้มีแต่ช้ำด้วยจำพราก
ไปสู่ปากคนกินสิ้นสดใส
ก็เปรียบรักที่ห่างเลิกล้างไป
คงถูกใครเขาเขมือบมิเหลือบแล
พอได้ลิ้มชิมเสร็จคายเม็ดทิ้ง
เป็นความจริงกว่าจินต์สิ้นแยแส
ขยี้เท้าเหยียบซ้ำให้หนำแด
นั่นคือความจริงแท้รักใหม่เธอ
แม้ถ้าย้อนคืนมาก็อย่าหมาย
ว่าใจชายอีกครั้งจะพลั้งเผลอ
จะไม่มีวันนั้นวันได้เจอ
กับรักเก้อต่อไปบอกใจตน
มือขวา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
