ขอบคุณอุ่นทรวงห่วงหา มิล้าลาร้างห่างหาย หญิงหนึ่งซึ้งล้ำคำชาย มิหน่ายคลายเคลื่อนเลือนไกล เดือนปีลี้ห่างย่างคล้อย แดน้อยคอยอยู่รู้ไหม ละมุนกรุ่นทรวงห่วงใย ด้วยใจใฝ่ถึงจึงครวญ ขอบคุณน้ำใจใยเยื่อ แผ่เผื่อเอื้อรักทักหวน ซึ้งในฤทัยใจนวล ยืมด่วนสิบพันฉันจน |
"ดิน"