...ขอโทษทีเถิด...
แม้ข้าวน้ำของตัวจะกลั้วปาก
บรรเทาอยากโหยหิวเซ่นชิวหา
ให้หยุดร้องคร่ำครวญปั่นป่วนมา
ทุกเวลาสักครั้ง...ยังขาดแคลน
ฉันขี้เหนียวเกินไป..ใช่หรือเปล่า
ถูกเธอเย้าขอทรัพย์ถึงนับแสน
หมายล้มโต๊ะฉันนี้ให้บี้แบน
กระทืบแผ่นหลังซ้ำให้หนำใจ
หรือฉันนี้ใจบุญสุนทานมาก
ผู้อดอยากพบเห็นเป็นต้องให้
ขอเพียงโผล่หน้ามามิว่าใคร
มิใจไม้ใส้ระกำทำเฉยเมิน
แต่ขอโทษทีเถิด..ถ้าเกิดว่า
เรื่องเงินตราฐานะ..น่ะ..ขาดเขิน
มิใช่มีมากเผื่อล้นเหลือเกิน
จึงขอเดินห่างห่าง..อย่างใจดำ..
Orion264(มือขวา)
แต่งเมื่อ ๑๘ ธค ๒๕๕๖