[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พ.พิมพา]

เพียงหนึ่งคำ

@อยากจะบอกเธอนักว่ารักมาก
ช่างเหนื่อยยากจนจิตจะคิดเผย
ด้วยเจียมตัวเจียมตนเสียจนเคย
อยากเอื้อนเอ่ยเฉยแสร้งแล้งน้ำใจ

@อภัยเถิดคนดีบุญมีน้อย
ปากไม่พล่อยพูดพร่ำทำไม่ได้
รู้ว่ารักหนักหนากว่าสิ่งใด
ทรมานเพียงใดใจยินยอม

@เวลาจะพิสูจน์ใช่พูดบ่อย
ไม่ใช่คนสำออยคอยถนอม
คอยยิ้มหัวยั่วเย้าเฝ้าตามตอม
มันแปลกปลอมอับจนใช่ตนเอง

@ไม่เหมือนใครหลายคนจนความคิด
หากพลาดผิดให้ตรมอย่าข่มเหง
เขาคนนั้นหวั่นจิตเพราะคิดเกรง
คลอเพียงเพลงคร่ำครวญหวนอาลัย

@จึงสื่อสารประมาณหมายให้ได้รู้
แว่วเสียงกู่ภายในใจหวั่นไหว
รักเสมอรักเพียงเธอตลอดไป
แม้วันใดแนบใจเราเนานิรันดร์

*****************
พงศ์ภัณฑ์
๑๔/๑๒/๕๖