ไม่เหนื่อยหรอกเธอจ๋า
วันเวลา พาใจให้ฉันหยิ่ง
นี่แหละคือลูกผู้หญิง
ถึงจะโดนทิ้งพันครั้ง ยังเฉยชา
สบาย..สบาย...
แต่อย่าหมายเลยเธอ เจอกันวันข้างหน้า
เดินสวนทางต่างคนต่างมองมา
โปรดจงรู้เถิดว่า...ฉันยังซู่ซ่าส์เหมือนเดิม
เธอคงนึกเสียดาย
แต่มันสายเกินแก้..แค่คิดเริ่ม
อย่าได้คิดจิตต่อเติม
ใจฉันเสริมความแกร่ง..ไม่แหว่งเว้า..เข้าใจนะเธอ
พันทอง
๑๐/๑๒/๕๖