อ่านบทกลอน ตอนดึก นึกสงสาร
ยิ่งนั่งอ่าน ผ่านไป ใจมันเผลอ
ให้นึกรัก ปักใจ ในตัวเธอ
นอนละเมอ เพ้อหา น้ำตานอง
ใครหนอใคร ใจร้าย ทำลายรัก
เธออกหัก รักไกล ใจหม่นหมอง
ทิ้งเธออยู่ ผู้เดียว ไม่เหลียวมอง
จำใจต้อง ถองเบียร์ เพลียหัวใจ
ฟังเธอพร่ำ ร่ำสุรา น้ำตาหยด
นั่งสลด หดหู เธอรู้ไหม
แสนสงสาร กานดา พาห่วงใย
อยากเข้าไป ในวง ก๊งสุรา
อยากปลอบใจ ไต่ถาม ความช้ำชอก
ใครเขาหลอก ยอกใจ เมื่อไหร่หนา
จึงเมาเบลอ เพ้อพร่ำ ร่ำวาจา
นั่งก้มหน้า คว้าขวด ดวดลูกเดียว
เห็นเธอเมา เหล่าเบียร์ เพลียหัวใจ
แค่รักไกล ใจเศร้า เหงาห่อเหี่ยว
ด้วยมลพิษ ฤทธิ์สุรา หน้าซีดเซียว
ดื่มเพรียวเพรียว แร้วแรง แห้งหายไป
เธอสร่างเมา เช้าพรุ่งนี้ คงดีนัก
อยากบอกรัก สักครั้ง ยังหวั่นไหว
ไว้พรุ่งนี้ มีหวัง สมดังใจ
จะรักใคร่ ไปจนตาย ไม่หน่ายเลย
ชลนา ทิชากร
ยิ่งนั่งอ่าน ผ่านไป ใจมันเผลอ
ให้นึกรัก ปักใจ ในตัวเธอ
นอนละเมอ เพ้อหา น้ำตานอง
ใครหนอใคร ใจร้าย ทำลายรัก
เธออกหัก รักไกล ใจหม่นหมอง
ทิ้งเธออยู่ ผู้เดียว ไม่เหลียวมอง
จำใจต้อง ถองเบียร์ เพลียหัวใจ
ฟังเธอพร่ำ ร่ำสุรา น้ำตาหยด
นั่งสลด หดหู เธอรู้ไหม
แสนสงสาร กานดา พาห่วงใย
อยากเข้าไป ในวง ก๊งสุรา
อยากปลอบใจ ไต่ถาม ความช้ำชอก
ใครเขาหลอก ยอกใจ เมื่อไหร่หนา
จึงเมาเบลอ เพ้อพร่ำ ร่ำวาจา
นั่งก้มหน้า คว้าขวด ดวดลูกเดียว
เห็นเธอเมา เหล่าเบียร์ เพลียหัวใจ
แค่รักไกล ใจเศร้า เหงาห่อเหี่ยว
ด้วยมลพิษ ฤทธิ์สุรา หน้าซีดเซียว
ดื่มเพรียวเพรียว แร้วแรง แห้งหายไป
เธอสร่างเมา เช้าพรุ่งนี้ คงดีนัก
อยากบอกรัก สักครั้ง ยังหวั่นไหว
ไว้พรุ่งนี้ มีหวัง สมดังใจ
จะรักใคร่ ไปจนตาย ไม่หน่ายเลย
ชลนา ทิชากร