มองสายตา คู่นั้น แสนหวั่นไหว
จ้องทีไร ใจเต้น เป็นความขม
ตาอิดโรย หมดหวัง นั่งอกตรม
มียาดม ในมือ ถือหนึ่งอัน
หลายปีผ่าน นานมาก ไม่อยากเล่า
ณบ้านเก่า ก่อนเกิด ดูเถิดฉัน
ยังเตาะแตะ ต้วมเตี้ยม เลี่ยมพอกัน
เจอทุกวัน จนเบื่อ เมื่อหันมอง
มาบัดนี้ หนีไกล ไม่ย้อนกลับ
ตั้งตานับ วันคอย ระห้อยหมอง
อยู่สวรรค์ ชั้นสรวง เด่นดวงทอง
คงเหลียวมอง เราอยู่ สู้ลำพัง
พันทอง
๕/๑๑/๕๖
มองสายตา พาคะนึง ถึงคนไกล
จ้องทีไร ใจหวน ทวนความหลัง
ตาอิดโรย โหยไห้ เหงาใจจัง
รักภินท์พัง นั่งลง อยู่ตรงนั้น
หลายปีผ่าน กาลเวลา พาใจเศร้า
ณะบ้านเก่า เขาพราก ไปจากฉัน
ยังเตาะแตะ แหมะนั่ง หลังพิงกัน
เจอทุกวัน หันหน้า สบตามอง
มาบัดนี้ หนีไกล ใจสับปลับ
ตั้งตานับ ลับไกล ใจหม่นหมอง
อยู่สวรรค์ ชั้นฟ้า ปราสาททอง
ทิ้งพี่จ้อง น้องไป อยู่ไหนกัน
ชลนา ทิชากร
จ้องทีไร ใจหวน ทวนความหลัง
ตาอิดโรย โหยไห้ เหงาใจจัง
รักภินท์พัง นั่งลง อยู่ตรงนั้น
หลายปีผ่าน กาลเวลา พาใจเศร้า
ณะบ้านเก่า เขาพราก ไปจากฉัน
ยังเตาะแตะ แหมะนั่ง หลังพิงกัน
เจอทุกวัน หันหน้า สบตามอง
มาบัดนี้ หนีไกล ใจสับปลับ
ตั้งตานับ ลับไกล ใจหม่นหมอง
อยู่สวรรค์ ชั้นฟ้า ปราสาททอง
ทิ้งพี่จ้อง น้องไป อยู่ไหนกัน
ชลนา ทิชากร