หลอกให้คอย คล้อยเคลื่อน เหมือนแกล้งกลับ
เธอไปแล้ว ไปลับ อาภัพค่า
หวานคารม พรมใส่ ในมายา
พจนา เบือนบิด ลิขิตเพี้ยน
หลายเวลา นาที ดีแต่ถ้อย
บอกสักหน่อย เถิดเธอ อย่าเผลอเขียน
คำว่ารัก สลักขึง จึงเฝ้าเพียร
มิเคยเปลี่ยน แปรไป ในยามนี้
มองพระจันทรื วันเพ็ญ เด่นบนฟ้า
มองเมฆา สีหม่น ทนเหลือที่
มองตัวเรา เขาหน่าย ร้ายสิ้นดี
มองราตรี ยิ่งเศร้า เฝ้าคร่ำครวญ
พันทอง
๖/๑๒/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
