เป็นบทกลอน ตอนเมา ที่ร้าวเหลือ
เลิกงานเบื่อ เชื้อเชิญ เที่ยวเดินหา
นัดกับเพื่อน เดือนคว่ำ ร่ำสุรา
เป็นเพราะว่า เจ็บหนัก รักสำรอง
ความรู้สึก ล่องลอย น้อยใจลึก
เสียงสะอึก สะอื้น ทุกคืนหมอง
ชีวิตนี้ หนีไกล ไร้คนมอง
น้ำตานอง ต้องซด เบียร์สดเพียว
เก็บอารมณ์ ถมใส่ ลงในแก้ว
ไม่เหลือแวว แล้วนั่น ฉันใจเปลี่ยว
อาซาฮี ไฮเนเก้น เน้นรวดเดียว
หัวใจเหี่ยว เลี้ยวลด ถึงหมดแรง
สี่ชั่วโมง ผ่านไป ใจช้ำชอก
ขอเหล้านอก มาผสม จมหน่ายแหนง
อันเมารัก เจ็บจุก ดั่งถูกแทง
เมาเหล้าแกล้ง แช่งชัก โอ้รักเรา
หูเริ่มอื้อ ตาลาย คล้ายสิ้นสูญ
ความอาดูร พูลเพิ่ม เติมเชื้อเข้า
ดื่มดีกรี เป็นเพื่อน เฉือนบรรเทา
ซื่อสัตย์เนา แน่นิ่ง ไม่ทิ้งกัน
หลายขนาน ผ่านขวด ดวดเป็นเหยือก
กินแล้วเกลือก กลิ้งไป อะไรนั่น
ขอวันนี้ สุดท้าย ระบายจันทร์
ดวงใจฉัน พรุ่งนี้ ไม่มีเธอ
พันทอง
๖/๑๒/๕๖