อันหนาวลม ห่มฟ้า พาหนาวสั่น
ยิ่งหวาดหวั่น วันไร้ ใจขื่นขม
เดือนสิบสอง ล่องผ่าน มานานนม
ทุกข์ระทม ยังอยู่ คู่กายเรา
เห็นใครอื่น ควงแขน ยิ้มแป้นหนอ
ยิ่งทดท้อ ต่อแต้ม แซมอับเฉา
ดวงฤดี หรี่ลง คงซึมเซา
รักเคยเนา จำจาก พรากไปไกล
ฤดูเหงา เข้าครอง สี่ห้องจิต
ดั่งถูกปิด ประตู สู้หวั่นไหว
จะกี่หนาว กี่ร้อน สะท้อนใจ
จะปีใหม่ ปีเก่า เศร้าเหมือนเดิม
พันทอง
๕/๑๑/๕๖