เขียนรำบาย ร่ายรัก เป็นอักษร
ผ่านบทกลอน ว้าวุ่น อุ่นไอผิง
ทุกถ้อยคำ รำพัน ฝันแอบอิง
ดั่งทุกสิ่ง ต้องพราก จากอุรา..
สายลมโยก โบกมา ว่าคิดถึง
อ้อนคำหวาน แสนซึ้ง คะนึงหา
อาทิตย์ดับ ลับล่วง ห้วงนิทรา
คงตรึงตรา พาจิต นิมิตดี
กระแสสินธุ์ รินสาย เข้าคลายโศก
สายลมโกรก กอไผ่ ก็ไหวสี
เมฆแต่งเสริม เติมฟ้า วราลี
เจิมราตรี เดือนวับ ระยับดวง
หนึ่งโสม
๒๗.๑๑.๕๖
เขียนรำบาย ร่ายมนต์ บนความฝัน
เพ้อรำพัน หวั่นไหว ด้วยใจห่วง
คิดถึงเธอ เหม่อหา สุดาดวง
กลีบบัวหลวง ร่วงโรย โปรยธารา
สายลมโยก โบกโบย โชยพัดไหว
เหงาดวงใจ ใฝ่ถึง คะนึงหา
มองจันทร์เพ็ญ เห็นดาว สกาวฟ้า
ยามนิทรา คราใด ใจรำพึง
กระแสสินธุ์ รินไหล ไม่หวนกลับ
จันทร์ลาลับ ดับไป ให้คิดถึง
ฟ้าสะหลัว บัวสล้าง อยู่กลางบึง
ฝูงภู่ผึ้ง หึ่งระงม ดมดอกบัว
ชลนา ทิชากร
เพ้อรำพัน หวั่นไหว ด้วยใจห่วง
คิดถึงเธอ เหม่อหา สุดาดวง
กลีบบัวหลวง ร่วงโรย โปรยธารา
สายลมโยก โบกโบย โชยพัดไหว
เหงาดวงใจ ใฝ่ถึง คะนึงหา
มองจันทร์เพ็ญ เห็นดาว สกาวฟ้า
ยามนิทรา คราใด ใจรำพึง
กระแสสินธุ์ รินไหล ไม่หวนกลับ
จันทร์ลาลับ ดับไป ให้คิดถึง
ฟ้าสะหลัว บัวสล้าง อยู่กลางบึง
ฝูงภู่ผึ้ง หึ่งระงม ดมดอกบัว
ชลนา ทิชากร