เหงาทุกทีที่มองพระจันทร์
เมื่อถูกทิ้งให้อยู่อย่างเงียบงัน . .. และหมดความหมาย
สิ่งที่หลงเหลือ . . คือหมื่นล้านความเดียวดาย
จากการที่คุณทิ้งไพ่ใบสุดท้าย .. . คือเลิกรา
จะเริ่มต้นนับหนึ่งกับใครได้อีก
ในเมื่อทุกส่วนซีก . .. ของหัวใจยังปวดปร่า
เพราะการรักใคร ~ มันไม่ง่ายเหมือนที่คุณขอลา
และฉันก็หมดปัญญา . . จะหลุดพ้นจากวังวนแห่งน้ำตา . .. จริง~จริง
อ้างถึง
พระจันทร์ยังอยู่ที่เก่า
ในขณะที่ตัวเรา..อ่อนล้า
หลงทางกับกาลเวลา
ปวดปร่า..จนชาชิน
..
พระจันทร์ไม่มีเสียง
สะท้อนแสงร้อยเรียง เคียงก้อนหิน
วันหนึ่ง..หากแป้งน้ำได้ยิน
ใต้ม่านหมอกโรยริน..มีอีกกำลังใจ
...
จันทรายิ้มหวาน
บอกราตรีว่าไม่นาน..อรุณใหม่
ฉันคือหนึ่งคน ..มองฟ้าด้วยหัวใจ
ไม่ว่าพรุ่งนี้เป็นอย่างไร..คงมองเห็นราตรีใส
ทุกคืน
(พระจันทร์กล่อมหรือปลอบเราไม่ได้เพราะพระจันทร์ไม่มีเสียง
แต่เราสามารถปลอบตัวเองโดยมีจันทร์อยู่เคียงข้างได้)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
