ภู่ตัวน้อยห้อยปีกบินหลีกหลบ
จำต้องพบอาดูลย์สุขสูญสิ้น
ครั้นมาลีช่องามนามดอกดิน
ประจำถิ่นนครฐมอารมณ์ร้อน
แล้วบ่ายหน้าเหินลับไม่กลับหลัง
สู่รวงรังเจาะรูอยู่ไม้ขอน
สิ้นแรงเหินเกินกล่าวแสนเร้ารอน
กลับไปอ้อน สาว “ศศิ”ชิมิเอย
เนิน จำราย
จำต้องพบอาดูลย์สุขสูญสิ้น
ครั้นมาลีช่องามนามดอกดิน
ประจำถิ่นนครฐมอารมณ์ร้อน
แล้วบ่ายหน้าเหินลับไม่กลับหลัง
สู่รวงรังเจาะรูอยู่ไม้ขอน
สิ้นแรงเหินเกินกล่าวแสนเร้ารอน
กลับไปอ้อน สาว “ศศิ”ชิมิเอย
เนิน จำราย