หุหุ หัวร่อด้วย ดีใจ
ก็เพราะโฉมประไพ แม่ฟื้น-
จากโรคสู่สดใส ดังเก่า
สองเนตรของเรียมชื้น ท่วมท้นชลนา
เสร็จแหงโดนแน่แท้ เลยชาย
คราวก่อนก็เกือบตาย ชีพสิ้น
นงนุชไม่สบาย ปลอดโปร่ง จิตเฮย
เจอะแม่...แมวยังดิ้น เกลือกพื้น...ทันควัน
เด็กแว้นแถบย่านนี้ ใครคุม
ยกพวกมาช่วยรุม อนุชด้วย
ดนูเครียดจนกุม ขมับ เลยนา
กลัวแม่เล่นจนม้วย อกม้าง...วางวาย
ศรีเปรื่อง
๒๑ พ.ย. ๒๕๕๖
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
30 เมษายน 2025, 07:25:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: @..ฝึกแต่งโคลง..@ (อ่าน 137874 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
