


จงลองเชื่อป้าสายไม่ตายหรอก
ที่แกบอกดอกเตยด้วยเคยผ่าน
เรื่องผัวเมียหนักเบาอย่างเนานาน
ลูกเต็มบ้านหลายเต็มเมืองจนเลื่องลือ

คนโบราณท่านว่าจนหน้าเหี่ยว
อยู่คนเดียวเปลี่ยวกายไร้ชายสื่อ
ไม่สนุกสุขใจในทุกมื้อ
ไม่มีคนคอยตื๊อคอยดื้อดึง

หากมีคู่เคียงข้างไม่ห่างห้อง
เจ้าจะร้อง,มันส์,เปรี้ยว,ข้าวเหนียวนึ่ง
ร้องอร่อยจังฮู้จนหูตึง
เสมือนหนึ่งฉิมพลีทั้งปีเดือน

แต่งงานเสียเถิดน้องจะต้องยิ้ม
พอได้ชิมรสหวานน้ำตาลเปื้อน
อาการโรคเรียงหน้าเข้ามาเยือน
ก็จะเลือนหายวับไปกับตา

“ไพร พนาวัลย์”
