ฝ่ายยายมีต๊กกะใจ...เอ๊ะใครว่ะ!!
ทำเงอะงะประโคมคิดข่มเหง
ยกฝ่าเท้ายันโครมปะโทงเทง
ไอ้นักเลงจัญไรทำไม่ดี
ร้องเรียกให้คนช่วย ช่วยด๊วย!!ช่วยด้วย!!
มันต้องม้วยแน่นอนในตอนนี้
คนมาเห็นเป็นตาแม้น กะยายมี
ร้องบอกขอโทษที...เรื่องผัวเมีย
“ไพร พนาวัลย์”
เสียงร้องม้วย ช่วยฉัน นั่นตาแม้น
กระโดดแจ้น จ้วงหนี กลัวผีเสีย
เหตุที่ยุ่ง มุ้งติดกัน คนมันเพลีย
ให้ละเหี่ย ย้ายศาลา นอนหน้าเมรุ ……. ( ดีกว่า )
ตื่นตอนเช้า เม้าท์กัน สนั่นทุ่ง
เรื่องเริ่มรุ่ง (ริ่ง) ด้วยตาสอน เล่าตอนเหม็น
ต่อแต่งแต้ม นิยาม ความ (จริง) กระเด็น
ว่ากูเห็น สองผู้เฒ่า …. …. ….
รบกวนลุงปรางค์ กรุณาช่วยเติมคำในช่องว่างให้บ้างครับ ผม… มังตราไม่กล้าเติมน่ะ ………..