หากเธออาศัยในอดีต เธอจะหลงลืมวันนี้
และวันพรุ่งนี้ เธอจะนั่งคิดถึงวันนี้
เด็กเอย บางสิ่งที่เด็กชายนิรนามได้ฉกชิงไป
คือสิ่งที่ไม่อาจหวนกลับคืน
ดอกไม้ที่เขามอบให้ ถึงแม้จะเหี่ยวเฉาไป
แต่หากวางมันไว้ในถูกที่ทาง
ดอกไม้อีกช่อจะผลิบาน
กลิ่นของเด็กชายยังคงอบอวล
แต่หากเธอเปิดหน้าต่างออกไป
เธอจะได้พบกลิ่นแห่งไอดินและกลิ่นฝน
สายลมแห่งกาลเวลาอาจช่วงชิงวัยเยาว์ไปจากเธอ
แต่ไม่อาจช่วงชิงหัวใจแห่งวัยเยาว์อันพิสุทธิ์ไปจากเธอทั้งสอง
ลองหลับตา ยิ้ม เบิกบาน และเต้นรำไปพร้อมกับสายลมนั้น
ด้วยหัวใจ ของเด็กน้อย.. ที่แย้มบานรับเช้าวันใหม่
ดอกไม้ที่เขามอบให้ ถึงแม้จะเหี่ยวเฉาไปสักวันหนึ่ง
แต่หากวางมันไว้ในถูกที่ทาง
ดอกไม้อีกช่อจะผลิบาน.. พร้อมหัวใจเธอ
ดูนั่น ความรักยิ่งใหญ่ปานใด
ดูสิ.. ตัวเราช่างเล็กจ้อย ..
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 พฤศจิกายน 2024, 08:26:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: กวีนิพนธ์ เขียน"ชีวิต" (อ่าน 368209 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: