แรมสิบสามค่ำเดือนสิบสอง
ศศิส่องเลื่อนหรู ดูผิวเผิน
ด้นดาษดื่นผืนนภาฝ่าเมฆเกิน
ทางเผชิญ เหินหาว แสนร้าวเรียว
ต้องลมบน วนหมุนเข้าหนุนทัก
ล้าแรงนัก ปักร้อยคอยเกาะเกี่ยว
ระหกระเหินเขินขวยด้วยดายเดียว
ศศิเสี้ยวเฉี่ยวฉายแม้กายรอน
ระโหยห่างลางตาฟ้าสูงลิบ
ดาวกระพริบยิบเกลื่อน เลือนแสงอ่อน
ซุกบังตนหม่นมอดกอดซอกซอน
แล้วหลั่นทอนตอนตัดผลัดผ่อนวัน
รพีพุ่งรุ้งเรียวเกี่ยวสอดฟ้า
โค้งคุ้งหล้าทาทาบฉาบสีสัน
ค่อยเคลื่อนคล้อยทยอยแสงแฝงเสียบพลัน
แล้วผลักดัน จันทร์ด้อยถอยลาเลือน
พฤกษ์ไพรสัณฑ์ หรรษาแสนผาสุข
เริ่มปลอบปลุกทุกทิศชีวิต..เหมือน
ทุกท้องทุ่งคุ้งธารละหานเยือน
ทอแสงเปื้อนเกลื่อนทอดตลอดกาล
กระทงน้อยลอยลาเลื่อนคราครบ
ถึงจุดจบพบพรากจากพาดผ่าน
ย่อยสลายกลายผันอันตรธาน
อธิษฐาน มานยอม พร้อมกระทง
ศศิส่องเลื่อนหรู ดูผิวเผิน
ด้นดาษดื่นผืนนภาฝ่าเมฆเกิน
ทางเผชิญ เหินหาว แสนร้าวเรียว
ต้องลมบน วนหมุนเข้าหนุนทัก
ล้าแรงนัก ปักร้อยคอยเกาะเกี่ยว
ระหกระเหินเขินขวยด้วยดายเดียว
ศศิเสี้ยวเฉี่ยวฉายแม้กายรอน
ระโหยห่างลางตาฟ้าสูงลิบ
ดาวกระพริบยิบเกลื่อน เลือนแสงอ่อน
ซุกบังตนหม่นมอดกอดซอกซอน
แล้วหลั่นทอนตอนตัดผลัดผ่อนวัน
รพีพุ่งรุ้งเรียวเกี่ยวสอดฟ้า
โค้งคุ้งหล้าทาทาบฉาบสีสัน
ค่อยเคลื่อนคล้อยทยอยแสงแฝงเสียบพลัน
แล้วผลักดัน จันทร์ด้อยถอยลาเลือน
พฤกษ์ไพรสัณฑ์ หรรษาแสนผาสุข
เริ่มปลอบปลุกทุกทิศชีวิต..เหมือน
ทุกท้องทุ่งคุ้งธารละหานเยือน
ทอแสงเปื้อนเกลื่อนทอดตลอดกาล
กระทงน้อยลอยลาเลื่อนคราครบ
ถึงจุดจบพบพรากจากพาดผ่าน
ย่อยสลายกลายผันอันตรธาน
อธิษฐาน มานยอม พร้อมกระทง
"ดิน"