(วสันตดิลกวาที)
ลืมพี่ซะแล้วหนอ...ลออพักตร์
เจ็บอุระ...เสียหนัก...เจ้าหักหาญ
ฤ เรียมกระทำ...ผิดใด...ไม่รู้การ
ยุพินสะคราญ...จึ่งโกรธ...พิโรธชาย
เห็นเก้าอี้...ตัวเก่า...เจ้าเคยนั่ง
ภาพเก่าก็ประดัง...ถั่งเป็นสาย
ครายุพเยาว์ชิด...สนิทกาย
ก็ทิ่มทำลาย...ที่กลาง...หว่างดวงใจ
(อินทาธิธร)
น้ำตาก็ทยอย...ค่อยค่อยร่วง
สุดเรี่ยวพละหน่วง...จะถ่วงไหว
อดีตกาล...หวานซึ้ง...ตรึงทรวงใน
ยังเหลือไว้...เป็นซาก...กากอาดูร
เดินดุ่มบ่มิรู้...ดูถนน
เกือบรถกะบะชน...จนชีพสูญ
กระโดดถลัน...เบี่ยงร่าง...อย่างสมบูรณ์
แต่รถปูน...ดันซ้ำำ...ย่ำกายา
ศรีเปรื่อง
๑๙ พ.ย. ๒๕๕๖
ปล.
ขอบคุณ คุณ Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา) ที่ทำให้รู้จักสองกลบทนี้
กลบทวสันตดิลกวาที
http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=2315.0
กลบทอินทธิธร
http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=2289.0
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
23 พฤศจิกายน 2024, 07:20:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ลืมพี่ซะแล้วหนอ (อ่าน 3347 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
