ขุนเขาสูงสุดฟ้า เพียงใด
ยังวัดได้ไม่ไกล กล่าวอ้าง
นทีที่รินไหล หยาดหยด
อาศัยคู่กันสร้าง แหล่งน้ำเดียวกัน
ปันใจจงอย่าไร้ คุณธรรม
เราร่วมรักจงจำ เอาไว้
กลมเกลียวเกี่ยวสัมพันธ์ กันแน่น
เลือดก็สีแดงไชร้ หยุดยื้อแย่งชิง
เศรษบกิจฟุบแล้ว ยากคืน
ทุกหย่อมย่ากล้ำกลืน เจ็บช้ำ
ไข่ไก่วันมะรืน อาจสิบ บาทนา
เรามาช่วยกันจ้ำ ชาติได้รุ่งเรือง
พันทอง
๑๙/๑๑/๕๖