คือสีแดง แทงใจ ในธงชาติ
ป่าวประกาศ ให้ฟัง แต่ครั้งนั้น
เลือดรักแรง แบ่งฝ่าย หมายฆ่าฟัน
กลับหลังหัน มาเกี่ยว ให้เกลียวกลม
อีกสีขาว ผ่องผุด ดุจเพชรแก้ว
เมืองพุทธแพรว เพริศพริ้ง ยิ่งงามสม
เลือดสีเดียว เหลียวมอง ตรองตริชม
อย่าให้ล้ม ตายเกลื่อน เปื้อนแผ่นดิน
สีน้ำเงิน เกินกล่าว ร้าวไหมนั่น
สงสารกัน พี่น้อง ต้องแดดิ้น
รู้ไหมท่าน ทรงห่วง ทุกดวงจินต์
ประชาถิ่น เมืองทอง ปองดองซะ
พันทอง
๑๙/๑๑/๕๖