ด้วยคืนนี้ไม่มีเขาจึงเหงาง่วง
เขาไม่ห่วงเราแล้วมีแววสั้น
ทางรักเราเขาห่างเป็นทางตัน
คงจะไม่มีวันหวนคืนมา
วันเพ็ญเดือนสิบสองน้ำนองฝั่ง
เขาไปนั่งลอยกระทงตรงริมท่า
อธิษฐานร่วมกันต่อจันทรา
ให้คงคาเป็นสักขีว่ามีกัน
ในคืนนี้แสนเหงาปวดร้าวหนัก
เพราะโดนหักดวงใจพาไหวหวั่น
ดั่งดวงใจของเราไร้เงาจันทร์
ขอจอมขวัญไปดีเถิดที่รัก
“ไพร พนาวัลย์”
แค่เขาหาย ช่างมัน หันมานี่
ต่อให้ฟรี เอาไหม ไยเสียหลัก
จะให้ยาว กี่นิ้ว ชิวยิ่งนัก
จะเอาหนัก กี่โล โถยอดชาย
แค่เขาหาย วันเดียว เที่ยวประกาศ
เขาไกรลาส ยังอยู่ เป็นคู่หมาย
เขาพระสุเมรุ เด่นดัง ยังมิวาย
หยิบอ้างคล้าย โลกนี้ มิจีรัง
พันทอง