เสียงขลุ่ยแผ่วแว่วมาจากนาไร่
ดูสิใครโศกเศร้าเขาไห้หวน
ความรักทำช้ำจิตผิดเพราะนวล
มาคร่ำครวญเช้าสายบ่ายถึงเย็น
พลอยทำฉันหวั่นไหวไม่ได้หลับ
ยามสดับเข้าตนจนมองเห็น
การพลัดพรากจากกันนั้นลำเค็ญ
ฉันขอเป็นคนเหงาเศร้าแทนเธอ
---กังวาน---
ดูสิใครโศกเศร้าเขาไห้หวน
ความรักทำช้ำจิตผิดเพราะนวล
มาคร่ำครวญเช้าสายบ่ายถึงเย็น
พลอยทำฉันหวั่นไหวไม่ได้หลับ
ยามสดับเข้าตนจนมองเห็น
การพลัดพรากจากกันนั้นลำเค็ญ
ฉันขอเป็นคนเหงาเศร้าแทนเธอ
---กังวาน---
ส่งเสียงหวาน เว้าวอน ทั้งอ้อนออด
เป็นเสียงพรอด เศร้าใจ หทัยเผลอ
จากนวลแข แพ้ภักดิ์ รักละเมอ
ให้พร่ำเพ้อ เช้าสาย..ถึงบ่ายยาม
จะมีใคร ไหนหนอ เก็บช่อเฉา
คงปล่อยเคล้า กลางดิน ด้วยจินต์หยาม
เมื่อหมดสิ้น กลิ่นสี ไม่มีตาม
ด้วยสิ้นความ เสน่หา เลือนอาลัย
หนึ่งโสม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
