แก้วกันหา ตอนที่ 3
อันงามองค์เอวอ่อนอรชร
วงศ์กินนรชวนพิศเสน่า
นางหวาดหวั่นต่อโลหิตริมธารา
มาดแม้นว่ายังไม่สิ้นคงใกล้ตาย
พระน้องนางก็ลีลาเข้าไปดู
ชำเลืองอยู่เห็นลืมตาน่าใจหาย
ว่าเชษฐาใยมานอนเลือดท่วมกาย
อยู่เดียวดายให้คลื่นซัดริมนที
ฝั่งพี่ยาเมื่อสดับรับฟังน้อง
ประคององค์ขึ้นประทับรับขวัญศรี
แต่เรี่ยวแรงทั้งกำลังก็ปราศมี
องค์ภูมีทรุดลงตรงตักนาง
แก้วกันหากุมารีเข้ารองรับ
พลางจับองค์ให้ประทับลงเคียงข้าง
ปลดย่ามน้อยติดองค์ออกมาวาง
แล้วกางออกเลือกยารักษาพลัน
บอกเชษฐายานี้จากเมืองแก้ว
ดื่มกินแล้วหายขาดไม่อาสัญ
ข้างพี่ยาอ้าโอษฐ์รับทันควัน
ไม่หวาดหวั่นเกรงกลัวแต่อย่างใด
แก้วกันหากรอกยาตรงริมปาก
มาณพนาคกลืนลงไม่ผลักไส
ครั้นหายดีก็ประทับขึ้นทันใด
แถลงไขถึงเรื่องราวที่ผ่านมา
อันตัวพี่นี้นาคาใต้บาดาล
มีมารดาเรียกนามวิจิตสา
มเหสีเอกองค์เมืองธารา
ผู้บิดาภุชเรชครองนาคินทร์
มีโอรสหนึ่งองค์สืบวงศ์วาน
สัณฐานงามปานเทวาวิจิตรศิลป์
อันนามนั้นตั้งไว้ภุช-คีรินทร์
องค์ปิ่นแก้วขวัญศรีเมืองบาดาล
ว่าฤกษ์ดีขึ้นมาดูบนโลกกว้าง
ระหว่างทางปะครุฑากำลังศาล
เข้าโรมรันต่อตีประจัญบาน
ครั้นพอกาลผ่านไปพ่ายแพ้พลัน
ตามธรรมเนียมแต่เดิมที่มีมา
ว่านาคาต้องเป็นเหยื่อน่าโศกศัลย์
แต่เคราะห์ดีน้องนางพักตร์แจ่มจันทร์
เข้าแก้ทันท่วงทีชีวาปราณ
บัดนั้น
แก้วกันหากุมารีฟังบรรหาร
จึงรู้แจ้งว่าเอกองค์พระกุมาร
เป็นโอรสเผ่าเลื้อยคลานน่าตกใจ
อันตัวเรานี้ก็เผ่าคนมีปีก
จะหลบหลีกแยบคายอย่างไรได้
ชิงติดปีกติดหางจรห่างไกล
แล้วบินหนีขึ้นไปในทันที
ครั้นเหลียวมองเห็นองค์พระเชษฐา
ประทับยืนครรไลมาตามติดถี่
แต่จนเกล้าด้วยเผ่าพันธุ์ว่ายนที
มองกินรีบินจากด้วยโศกา
เหลือไว้เพียงขวดยารักษาแก้
ชำเลืองแลเก็บแนบองค์เสน่หา
แม้นโฉมตรูจะเป็นกินรา
ตัวพี่ยามิรังเกียจเดียดฉันท์เลย
ทะเลลึกเลื่อนลั่นสะหนั่นคลื่น
ผวาตื่นจากอาวรณ์อกตรมเอ๋ย
แต่นี้ไปไม่มีเจ้าเฝ้าแหงนเงย
ความคุ้นเคยยามแนบชิดคิดอาลัย
กลิ่นเจ้าหวานยามป้อนยาเบาราวนุ่น
ยังหอมกรุ่นนาสิกพี่มิสงสัย
ตั้งจิตมั่นอธิษฐานต่อองค์ตรัย
ข้าปราศรัยอยากได้นางมาแนบองค์
ขอคุณพระบันดาลให้แจ้งจิต
อิทธิฤทธิ์จงบังเกิดตามประสงค์
หากตัวพี่คู่น้องยาตามจำนง
ให้ฟ้าฝนตกลงมาในทันควัน
ครั้นแหงนมองเมฆาบนแผ่นฟ้า
สดใสจริงยิ่งกว่าน่าหวาดหวั่น
ท่านพระพายไปอยู่แห่งไหนกัน
โปรดแบ่งบันพายุข้าให้เกิดมี
แต่รอคอยจนเวลาใกล้พลบค่ำ
สุริยาย่ำนภาจรเร็วรี่
ไม่เห็นแววธารจากฟ้าบังเกิดมี
นาคีเศร้ากำสรดวังเวงใจ
หรือเชษฐาไม่มีบุญเกื้อหนุนน้อง
โอบประคองแนบชิดสนิทได้
พระโศกีนั่งพักหักอาไลย
แล้วลีลาคืนไปเป็นนาคินทร์
เผ่นทะยานลงทะเลดังกึกก้อง
ให้สาครกลบเสียงร้องพี่ปราศสิ้น
แม้นมิอาจเป็นคู่เรียงเคียงกินริน
แต่พี่นั้นกลับถวิลมิวางวาย
ไว้เชษฐารักษาแผลหายดีก่อน
ไปรับโฉมบังอรงามเฉิดฉาย
ที่ไกรลาสเมืองแก้วแพรวพรรณราย
ด้วยตัวตนของพี่ชายในเร็ววัน
ครั้นพอจมลงทะเลวังบาดาล
สุธาธารเรียบสนิทซัดเขตขันธ์
บนแผ่นฟ้าบังเกิดมีเรื่องอัศจรรย์
ฝนเทวาตกกระหน่ำมาทันที
ว่าความจริงฝนฟ้าตกนานแล้ว
แต่จอมแก้วเมืองครุฑาทำบัดสี
ทรงกางปีกออกกว้างบังนาภี
รับธารีจากเมฆาเข้าปีกตน