กังวาน
|
 |
« เมื่อ: 18 พฤศจิกายน 2013, 06:19:AM » |
|
 เพ็ญสิบสองมองฟ้าพาหมองหม่น คิดถึงคนเคยรักหนักเหลือที่ เธอห่างหายกายลับนานนับปี ยังไร้วี่แว่วเห็นสุดเข็ญใจ
จันทร์ดวงเดิมเติมเหงาจนเราสั่น ลบความฝันความจริงความยิ่งใหญ่ กระจิดริดตัวเราเมื่อเขาไป จะหาใครแทนที่ไม่มีทาง
ยังอ้อล้อรออยู่รู้เถิดหนา เสียน้ำตากลางจันทร์มิหันห่าง ก็รักแล้วรักเลยมิเคยวาง ขอรักนางตลอดไปในแสงจันทร์
---กังวาน--- 
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
D, ชลนา ทิชากร, รัตนาวดี, ลิตเติลเกิร์ล, คอนพูธน, Shumbala, ไพร พนาวัลย์, อริญชย์, รพีกาญจน์, ลมหนาว, ดอกแก้ว พิกุลทอง, ดารกะ, panthong.kh, รการตติ, เนิน จำราย, ศรีเปรื่อง, ปู่ริน, พลังบุปผา, สะเลเต, จารุทัส, ตรีประภัสร์ โสม
ข้อความนี้ มี 21 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|